James Dashner - Labirent: Ölümcül Kaçış

Labirent: ölümcül kaçış, önce filmini izleyip merakımın uyanması üzerine okuduğum bir kitap. Film hoşuma gidince kitap serisini okuyup en azından nolacağına dair merakımı dindirmek istedim ve ilk kitap olan "Labirent: Ölümcül Kaçış'"tan başladım . Arka kapak şu şekilde:

Thomas bir asansörde uyandığında hatırlayabildiği tek şey ismidir. Ailesini, evini veya oraya nasıl geldiğini anımsamamaktadır. Zihni bomboştur. Asansörün kapıları açıldığında Thomas kendini Kayran isimli, devasa taş duvarlarla çevrili geniş bir alanda ve burada yaşayan çocukların arasında bulur. Tıpkı Thomas gibi Kayranlılar da oraya neden ve nasıl geldiklerini bilmemektedir. Tek bildikleri çevrelerini saran labirente çıkan taş kapıların her sabah açılıp her akşam kapandığı ve her otuz günde bir aralarına yeni bir çocuk katıldığıdır. Kimse Kayran'da kalmak istemese de kurtulmak imkânsız görünmektedir. Yine de Thomas'ın içinde bir his, çıkış yolu bulabileceğini söylemektedir. Ama bunun için zihninin derinlerinde yatan sırları açığa çıkararak labirentin gizemini çözmesi gerekecektir.

İpucu vermemek adına içerikten fazla bahsedemiyorum. Kitabı tanıtmak için arka kapak yazısı yeterli olmuş zaten. Üslup sade ve akıcı. Bu,özellikle hitap edilen yaş grubu dikkate alındığında okumayı kolaylaştıran bir etmen olmuş. Yaratılan distopik dünya hoş fakat biraz daha derin olmasını isterdim. Çok yüzeysel geldi her şey.  

Kitabı sevmedim diyemem sevdim fakat ne yazık ki her yaş grubuna hitap edecek bir eser değil. Bazı fantastik kitaplar vardır, 15 yaşında insan da okur 30 yaşında insan da. Ve her ikisi de o kitaptan zevk alır. Ama bu öyle bir kitap değil. Yetişkinlerin dikkatini çekebilecek, akılda kalacak kadar etkileyici değil. Benim için "çerezlik" diye tabir edilen bir kitap oldu. İkincisini alır mıyım emin değilim. Devamını merak etsem de olay beni çok içine çekmedi. Sanırım film serisinden ilerlemeyi tercih edeceğim.

Hepinize keyifli günler :)